Het is een verhaal dat al heel oud is en teruggaat tot begin jaren 1900.
Het is iets wat de mensen angstig maakt.
Maar is het wel nodig?
Uitleg over verschillende soorten spons.
Synthetische spons (kunststof schuim) is niet te bakken en verandert in een donkere drab.
Je kunt je pan weggooien en je huis bevat irriterende dampen.
Natuurspons is wel te bakken maar is buiten nog nooit aangetroffen.
Deze spons bestaat voor 99% uit collageen-eiwit (eerder voeding dan gevaar).
Viscose spons (standaard huishoud spons)
Deze spons wordt gemaakt van houtvezels.
De spons zal niet in een donkere drab veranderen als je deze bakt.
Viscose niet gevaarlijk voor honden of katten als ze het binnenkrijgen.
Spons heeft de eigenschap dat het min of meer gelijk blijft qua volume als het vocht opneemt.
Bij nader onderzoek blijkt het steeds te gaan om purschuim, wespennesten, etensresten, galappels, brood en heel veel andere voorwerpen/materialen.
Sommige materialen kunnen kwaad, maar ze zijn nooit met kwade bedoelingen neergelegd.
Elzo Smid (vormgever van beroep) heeft zich verdiept in de meldingen over gebakken spons en sprak met dierenartsen, politie en andere betrokkenen en schreef er een heel boek over.
In zijn boek ontmantelt Smid het verhaal over de gebakken spons.
Hij bestudeerde foto’s van de vermeende stukken gebakken spons.
Ook kwam hij in contact met purschuim specialisten, interviewde dierenartsen en politie.
Elzo Smid volgt de sponsverhalen sinds 2016 en hield in 2019 en 2020 alle onlinemeldingen bij van minstens 250 vondsten per jaar.
In 2015 onderzocht het Nederlands Forensisch Instituut (NFI) meer dan 60 meldingen van gebakken sponzen en ander verdacht materiaal.
Conclusie: Er zat geen enkele gebakken spons bij en jet ging in geen enkel geval over opzettelijk achtergelaten gif.
Eén hond was ziek geworden omdat hij een vetbol voor vogels had gegeten.
Bron: RTV Noord